دهان شويه و تاثيرات آن
دهان شويه,راه استفاده از دهان شويه,دهان شويه و انواع آن,كودكان و استفاده از دهان شويه,دهان شويه خانگي
دهان شويه و تاثيرات آن دهان شويه
مزيت دهانشويه هاي حاوي الكل اين است كه راحت تر جذب مخاط دهان، لثه و … مي شوند و اثرگذاري شان بيشتر است. اما مضراتي هم دارند از جمله اينكه مي توانند دهان را خشك كنند. وقتي دهان خشك شود، زمينه براي ايجاد بوي بد دهان نيز فراهم مي شود. همچنين اگر طولاني مدت استفاده شوند، حتي مي توانند باعث سرطان هاي داخل دهاني شوند. بنابراين دهانشويه هاي فاقد الكل گرچه مزيت الكل را ندارند، اما مضرات حاصل از آن را نيز ايجاد نمي كنند و ايمن تر هستند. علاوه بر اين بعد از غذا خوردن هميشه مقداري از مواد غذايي روي سطح ميناي دندان باقي مي ماند. در چنين حالتي وقتي از دهانشويه هاي درماني استفاده مي كنيم، ممكن است با مواد غذايي واكنش نشان دهد و با ايجاد محيط اسيدي به ميناي دندان آسيب بزند. همچنين اگر دهانشويه بيش از حد و طولاني مدت استفاده شود، ممكن است باعث تغيير رنگ دندان ها شود. اين مشكل بيشتر در مورد مصرف طولاني مدت دهانشويه هاي درماني (بيش از يك هفته) مطرح است، اما دهانشويه هاي معمولي نيز اگر طولاني مدت (۱۵ تا ۲۰ روز به صورت مداوم) استفاده شوند، رنگ دندان ها را تغيير مي دهند. بعضي دهانشويه ها نيز فقط براي خوشبو كردن دهان استفاده مي شوند كه البته كاربرد زيادي ندارند و خيلي مصرف آنها توصيه نمي شود.
اطلاعات مهم و نكاتي اساسي درمورد دهان شويه را براي شما عزيزان در اين بخش شرح داده ايم. اميدواريم اين بخش برايتان سودمند باشد.
دهانشويه انواع و اقسام مختلفي دارد؛ از سفيدكننده گرفته تا خوشبوكننده، ضدعفونيكننده و دهانشويه هاي درماني. اما اشتباه در انتخاب يك دهانشويه و شيوه مصرف آن مي تواند نتيجه عكس داشته باشد و حتي باعث افزايش زردي دندان ها و احتمال سرطان دهان شود.
چند نوع دهانشويه داريم؟
به طور كلي انواع دهانشويه ها را مي توان به دو دسته درماني و غيردرماني تقسيم كرد.
دهانشويه هاي درماني همان طور كه از نام شان پيداست، براي درمان بعضي بيماري ها از جمله بيماري هاي لثه، بدبويي دهان و … استفاده مي شوند. اين نوع از دهانشويه ها بايد توسط پزشك تجويز شوند، چرا كه اگر بيمار به صورت خودسرانه از آنها استفاده كند ممكن است دچار عوارض شود.
دهانشويه هاي غيردرماني بيشتر براي موارد بهداشتي به كار مي روند و انواع اين دهانشويه ها قابل دسترس هستند. بعضي از آنها حاوي الكل و برخي ديگر فاقد الكل هستند
مزيت دهانشويه هاي حاوي الكل اين است كه راحت تر جذب مخاط دهان، لثه و … مي شوند و اثرگذاري شان بيشتر است. اما مضراتي هم دارند از جمله اينكه مي توانند دهان را خشك كنند. وقتي دهان خشك شود، زمينه براي ايجاد بوي بد دهان نيز فراهم مي شود.
همچنين اگر طولاني مدت استفاده شوند، حتي مي توانند باعث سرطان هاي داخل دهاني شوند.
بنابراين دهانشويه هاي فاقد الكل گرچه مزيت الكل را ندارند، اما مضرات حاصل از آن را نيز ايجاد نمي كنند و ايمن تر هستند.
علاوه بر اين بعد از غذا خوردن هميشه مقداري از مواد غذايي روي سطح ميناي دندان باقي مي ماند. در چنين حالتي وقتي از دهانشويه هاي درماني استفاده مي كنيم، ممكن است با مواد غذايي واكنش نشان دهد و با ايجاد محيط اسيدي به ميناي دندان آسيب بزند.
همچنين اگر دهانشويه بيش از حد و طولاني مدت استفاده شود، ممكن است باعث تغيير رنگ دندان ها شود. اين مشكل بيشتر در مورد مصرف طولاني مدت دهانشويه هاي درماني (بيش از يك هفته) مطرح است، اما دهانشويه هاي معمولي نيز اگر طولاني مدت (۱۵ تا ۲۰ روز به صورت مداوم) استفاده شوند، رنگ دندان ها را تغيير مي دهند.
بعضي دهانشويه ها نيز فقط براي خوشبو كردن دهان استفاده مي شوند كه البته كاربرد زيادي ندارند و خيلي مصرف آنها توصيه نمي شود.
دهانشويه خانگي درست كنيد
افراد مي توانند در منزل به راحتي دهانشويه طبيعي تهيه كنند. براي اين كار كافي است مقدار كمي نمك را داخل آب حل كنيد.
اين محلول بايد آنقدر رقيق باشد كه شوري آن حس نشود، درست مانند سرم فيزيولوژيك كه در داروخانه ها به فروش مي رسد.
مراقب ميزان فلورايد باشيد
دهانشويه حاوي فلورايد مي تواند به مقاوم شدن ساختمان دندان كمك كرده و از پوسيدگي پيشگيري كند. اما اگر پوسيدگي اتفاق افتاده باشد، ديگر دهانشويه به هيچ عنوان نمي تواند از پيشرفت آن جلوگيري كند.
بايد در نظر داشته باشيد كه فلورايد يك ماده سمي است و اگر بيشتر از حد مشخصي وارد بدن شود، به خصوص در كودكان مي تواند مسموميت ايجاد كند.
بنابراين دهانشويه هاي فلورايددار و ساير دهانشويه هاي درماني حتما بايد با تجويز دندانپزشك مصرف شوند.
مراقب باكتري هاي مفيد دهان باشيد
گروهي از دهانشويه ها، ضدعفوني كننده هستند كه معروف ترين شان كلرهگزيدين است. اين دهانشويه ها معمولا براي جلوگيري از عفونت دندان بعد از جراحي آن تجويز مي شوند.
اگر دهانشويه هاي ضدعفوني كننده براي مدت طولاني استفاده شوند، فلور طبيعي ميكروبي دهان را به هم مي ريزند. در واقع با از بين بردن باكتري هاي مفيد باعث مي شوند بعضي ميكروب ها بيشتر رشد كنند. بنابراين فرد با مصرف طولاني مدت آنها ممكن است دچار قارچ داخل دهان شود. علاوه بر اين مصرف طولاني مدت آنها، به ويژه كلرهگزيدين، باعث بدرنگي دندان ها مي شود. اين بدرنگي داخل درزهاي دندان و در سطوح بين دندان هاي مجاور رسوب مي كند و تميز كردن آنها را بسيار دشوار مي سازد.
كودكان چه موقع از دهانشويه استفاده كنند؟
دكتر خامي، دندانپزشك، درباره استفاده از دهانشويه براي بچهها ميگويد: «دهانشويههاي فلورايد مخصوص بچهها، براي پيشگيري از پوسيدگي است و نبايد توسط بچهها، بلعيده بشود. از آنجا كه ورود حجم بالاي فلورايد به بدن، ميتواند باعث ايجاد مسموميت در بچهها بشود، بنابراين والدين عزيز بايد دقت كنند كه فرزندان آنها، محتويات داخل دهان خود را كه از دهانشويه پر شده است، حتماً خالي كنند».
وقتي از ايشان پرسيديم كه بلعيدن چه مقدار از اين دهانشويهها باعث ايجاد مسموميت در بچهها ميشود؟ گفت: «اين مساله به غلظت دهانشويه فلورايد و اينكه چه مقدار از آن بلعيده شده باشد، بستگي دارد. با اين حال، بهتر است والدين مواظب باشند تا دهانشويهها بلعيده نشوند».
دكتر خامي تاكيد كرد كه زمان شروع استفاده از دهانشويه براي بچهها، به تجويز دندانپزشك آنها بستگي دارد. وي افزود: «مدتي استفاده از دهانشويههاي حاوي فلورايد در مدرسهها رايج شده بود. اين در حالي است كه برخي از بچهها، اصلاً نيازي به مصرف اين محصولات ندارند. يعني اگر فلورايد به ميزان كافي از طريق خميردندانهاي حاوي فلورايد، آب منطقه يا مصرف خوراكيهاي حاوي اين ماده مانند غذاهاي دريايي يا حتي چاي به بچهها برسد، معمولاً نيازي به كمك گرفتن از دهانشويههاي فلورايد براي بچهها بهوجود نميآيد».
اين دندانپزشك در نهايت گفت كه استفاده از خميردندانهاي حاوي فلورايد از حدود ۳ يا ۴ سالگي به بعد كه بچهها ميتوانند محتويات دهان خود را خالي كنند، مجاز است. وي خاطرنشان كرد كه استفاده از دهانشويههاي فلورايد، بيشتر به افرادي كه بهداشت دهان خود را رعايت نميكنند، مرتب مسواك نميزنند يا در خطر پوسيدگي دندانها قرار دارند، تجويز ميشود.
دهانشويه، آفت را درمان نمي كند
دهانشويه ها به هيچ عنوان نمي توانند به درمان آفت دهان كمك كنند. آفت يك بيماري ويروسي عود كننده است، بنابراين دهانشويه هاي آنتي باكتريال در بهبود آن تاثيري ندارند.
منتهي از آنجايي كه محيط دهان را ضدعفوني مي كنند ممكن است از عفونت هاي ثانويه در اطراف زخم آفت جلوگيري كنند. همچنين اگر سوزش آفت باعث شود بيمار نتواند به خوبي مسواك بزند، دهانشويه مي تواند در تميز كردن كلي محيط دهان به او كمك كند، اما تاثيري روي خود آفت ندارد.
به طور كلي افرادي كه مشكل عمده دندان و لثه ندارند، نيازي هم به دهانشويه ندارند، چون بخش اصلي تميز شدن دندان و لثه ها بر عهده مسواك و نخ دندان است.
دهانشويه وقتي استفاده مي شود كه بوي بد دهان يا عفونت لثه وجود داشته باشد، يا اينكه بيمار از لحاظ پوسيدگي جزو افراد پرخطر باشد كه در اين صورت دندانپزشك استفاده از آن را براي مدتي محدود به بيمار توصيه مي كند.
مسواك و نخ دندان، سپس دهانشويه
براي استفاده از دهانشويه ابتدا بايد دندان ها را مسواك زد و نخ دندان كشيد. سپس مي توان به مدت ۲۰ ثانيه دهانشويه را در داخل دهان غرغره كرد و دور ريخت.
بعد از آن هم بهتر است نيم تا يك ساعت چيزي نخورد تا بتواند اثر خود را در دهان نشان دهد. البته اثرات دهانشويه خيلي كوتاه مدت است و بوي خوب آن حداكثر تا نيم ساعت باقي مي ماند.
نكته
مصرف دهانشويه ها براي كودكان زير شش سال توصيه نميشود، زيرا احتمال دارد دهانشويه را قورت دهند كه خطرناك است.
لينك فايل هاي موجود در متن :
دهان شويه,راه استفاده از دهان شويه,دهان شويه و انواع آن,كودكان و استفاده از دهان شويه,دهان شويه خانگي
منبع : http://www.wikijavan.com/
برچسب: ،